Podatek od plastiku w Hiszpanii - co oznacza dla Twojej firmy?

Od 1 stycznia 2023 roku w Hiszpanii obowiązuje specjalny podatek od opakowań z tworzyw sztucznych nienadających się do ponownego użycia. To rozwiązanie, wprowadzone ustawą 7/2022, ma wspierać ekologię i gospodarkę o obiegu zamkniętym. W praktyce jednak oznacza dla firm nowe obowiązki podatkowe, które często budzą wątpliwości i generują dodatkowe koszty.

Co podlega opodatkowaniu?

Zakres  jest szeroki i obejmuje:

• gotowe opakowania plastikowe jednorazowego użytku,
  

• półprodukty przeznaczone do ich wytwarzania (np. folie, preformy),
  

• elementy dodatkowe, takie jak zakrętki, etykiety czy zamknięcia.
  

Kluczowe znaczenie ma rozróżnienie między plastikiem pochodzącym z recyklingu i tym, który nie został ponownie przetworzony. Podatek płaci się wyłącznie od tego drugiego. Stawka wynosi 0,45 € za każdy kilogram. W praktyce oznacza to, że jeżeli opakowanie składa się w połowie z plastiku z recyklingu, podatek nalicza się tylko od drugiej połowy.

Wyjątki i zwolnienia

Ustawodawca przewidział kilka wyjątków. Podatku nie trzeba płacić w przypadku opakowań przeznaczonych na leki, produkty medyczne, żywność dla niemowląt w szpitalach czy odpady medyczne. Zwolnienie obejmuje również folie rolnicze do pakowania kiszonek oraz sytuacje, w których łączna ilość plastiku nieprzetworzonego nie przekracza 5 kg miesięcznie.

Warto też pamiętać, że eksport poza Hiszpanię oraz zniszczenie towaru w określonych okolicznościach (np. pożar magazynu) również wyłączają obowiązek podatkowy.

Kiedy powstaje obowiązek podatkowy?

Moment naliczenia podatku różni się w zależności od rodzaju transakcji:

• w przypadku produkcji - w chwili pierwszej sprzedaży lub wydania towaru,
  

• przy imporcie w momencie powstania długu celnego,
  

• przy wewnątrzwspólnotowych nabyciach - 15. dnia miesiąca następującego po wysyłce, chyba że wcześniej wystawiono fakturę.
  

Obowiązki przedsiębiorców

Firmy zobowiązane do zapłaty podatku muszą spełnić szereg formalności. Należy dokonać rejestracji w specjalnym rejestrze AEAT i uzyskać numer CIP (código de identificación del plástico). Trzeba też prowadzić dokładną ewidencję wprowadzanych produktów i regularnie składać deklaracje w formularzu 592, a w przypadku zwrotów w formularzu A22.

Od 2024 roku doszły dodatkowe wymogi - udział plastiku z recyklingu nie może być zadeklarowany samodzielnie. Każda firma musi posiadać certyfikat zgodny z normą UNE-EN 15343:2008, wydany przez jednostkę akredytowaną. Brak dokumentu powoduje, że cała ilość plastiku traktowana jest jako nienadająca się do recyklingu i podlega opodatkowaniu.

Na fakturach trzeba wskazać nie tylko kwotę podatku, ale również wagę plastiku niepochodzącego z recyklingu. Jeśli stosuje się zwolnienie, konieczne jest powołanie się na odpowiednią podstawę prawną.

Sankcje i ryzyko

Hiszpańska administracja podatkowa przykłada dużą wagę do kontroli rozliczeń. Błędy w deklaracjach czy fakturowaniu mogą skutkować wysokimi grzywnami od 1 000 € w górę, a w przypadku nieuprawnionych zwolnień kara może wynieść nawet 150% kwoty podatku.

Jeśli Twoja firma produkuje, importuje lub sprowadza z UE opakowania plastikowe - skontaktuj się z nami.